ساخت نانو کامپوزیت پلی اتیلن ترفتالات/ نانو خاک رس توسط اکستروژن واکنشی

نتایج حاصل از تست رئولوژی نشان داد که با افزودن کوپلیمر استایرن مالئیک انیدرید به پلی اتیلن ترفتالات و همچنین افزایش مقدار کوپلیمر و افزایش غلظت مالئیک انیدرید، ویسکوزیته مرکب، مدول اتلاف و مدول ذخیره افزایش می یابد. و نمونه ای که دارای بیشترین مقدار کوپلیمر استایرن مالئیک انیدرید و مالئیک انیدرید است، ویسکوزیته مرکب، مدول اتلاف و مدول ذخیره نزدیک به نمونه شامل 3/0 درصد وزنی پایروملتیک دی انیدرید را نشان می دهد. محاسبه ویسکوزیته ذاتی و مقدار گروه انتهایی کربوکسیل تایید کننده نتایج حاصل از تست رئولوژی بود. افزایش دمای تبلور و افزایش درصد تبلور با افزایش مقدار کوپلیمر و همچنین افزایش غلظت مالئیک انیدرید توسط آزمون dsc نشان داده شد. . با توجه به نتایج به دست آمده از تفرق اشعه ایکس با زاویه کوچک (saxs) و عکس های میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، وجود برهمکنش بین نانو خاک رس و ماتریس پلیمری منجر به ایجاد ساختارهای لایه ای شده و ورقه ای شده لایه های سیلیکاتی در ماتریس پلی اتیلن ترفتالات شد. آنالیز ساختاری نشان داد که وجود ذرات خاک رس در ماتریس پلی اتیلن ترفتالات به علت برهمکنش بین نانو خاک رس و ماتریس پلیمری منجر به شکست زنجیر پلیمر و در نتیجه کاهش ویسکوزیته ذاتی و افزایش گروه های انتهایی کربوکسیل می شود. و اصلاح نانو کامپوزیت توسط استایرن مالئیک انیدرید و پایروملتیک دی انیدرید سبب افزایش ویسکوزیته ذاتی پلی اتیلن ترفتالات می شود. با توجه به آزمون آنالیز ساختاری افزایش ویسکوزیته ذاتی در نمونه اصلاح شده توسط استایرن مالئیک انیدرید نسبت به نمونه اصلاح شده توسط پایروملتیک دی انیدرید بیشتر است